БОРИС СПИРОВ
Докор Борис Спиров е роден на 22 септември 1898 година во селото Брждани, Кичевско. Произлегува од земјоделско печалбарско, но и револуционерно семејство. Татко му и неговиот чичко биле селски војводи, вклучени во македонското револуционерно ослободително движење. И самиот д-р Борис Спиров бил член на ВМРО-Обединета.
Основното образование го завршил во родното село. Три класа завршил во тогашната кичевска прогимназија, која ја нарекувале „егзархиски пансион“, истовремено работејќи и како овчарче кое извршувало и змјоделски работи.
Школувањето го продолжил во Софија, каде што татко му отворил кафеана што ја наследнил братот на Борис Спиров, а во која и самиот тој работел за да обезбеди средства за своето натамошно школување. Во 1919 година со успех ја завршил гимназијата во Софија. Во 1921 година почнал да студира медицина во Австрија.
Медицинските студии ги продолжува во Лајпциг (Германија), каде што во 1928 година дипломирал, а потоа одбранил и докторска дисертација од областа на медицинските науки. Извесно време работел како лекар во Плевенско (Бугарија), а подоцна во Плевен имал и приватна медицинска ординација.
Во 1928 година бил член на Бугарската работничка партија, а од 1931 година и член на нелегалната Комунистичка партија на Бугарија. Поради неговата комунистичка активност често бил прогонуван, затворан и мачен, па дури и двапати бил осудуван на смрт и во последен момент бил амнестиран.
Во својство на претседател на Областниот комитет на Отечествениот фронт на Плевен (Бугарија), на 9 септември 1944 година зел активно учество во преземањето на власта од фашистите, а учествувал и во организирањето на новата власт на народот.
На 20 септември 1944 година зел активно учество во преземањето на власта од фашистите, а учествувал и во организирањето на новата власт на народот. На 20 септември 1944 година бил доброволец во бригадата „Гоце Делчев“ што била формирана во Софија и бил шеф на санитетска служба. Таквата должност подоцна ја извршувал и во Пехчево, во штабот на Брегалничко - Струмичкиот корпус.
Од 27 септември 1944 година е кооптиран за член на АСНОМ како народен пратеник од Кичевско, додека од декември истата година ја извршува должноста прв секретар на Президумот на АСНОМ. Истовремено бил и член на Извршниот одбор на ЕНОФ (Единствениот народноослободителен фронт). На 16 април 1945 година бил преизбран за прв секретар на Президиумот на Народното собрание на Народна Република Македонија.
Во 1946 година извесно време бил и министер за социјални грижи, а во ноември истата година бил избран за претседател на Уставотворното собрание на НР Македонија. Од 30 декември 1946 до 30 декември 1947 година е претседател на Народното собрание на Македонија, а потоа е именуван за прв потпретседател на Президиумот на Народното собрание.
Забележлива активност пројавил во времето na основањето на Медицинскиот факултет во Скопје и во неговите натамошни активности, извршувајќи и раководни задачи, меѓу кои и шеф на наставното одделение и професор.